Po kryzysie omnicznym korporacja Vishkar z południowych Indii rozpoczęła żmudny proces tworzenia nowych, samowystarczalnych miast, aby pomieścić przesiedloną ludność kraju. Jedno z takich miast, Utopaea, zostało stworzone przy użyciu przełomowej technologii twardoświetlnej, która umożliwiła tak zwanym architechtom kształtowanie ulic, infrastruktury i przestrzeni mieszkalnych miasta w mgnieniu oka.

Po wybraniu jej jako jednej z niewielu osób zdolnych do zaginania światła młoda Satya Vaswani została wyrwana ze skrajnej biedy i oddana pod opiekę akademii architechtów Vishkara. Nigdy już nie wróciła do domu. Odizolowana i samotna w nowym życiu, Satya poświęciła się swojej edukacji i szkoleniu. Szybko pojęła zastosowania technologii i była jedną z najlepszych uczennic w klasie. Satya podchodziła do manipulacji twardoświatłem inaczej niż jej rówieśnicy, z ich bardziej proceduralnymi, mechanicznymi konstrukcjami. Zamiast tego tkała swoje dzieła w ruchach tradycyjnego tańca swojej ojczyzny.

Choć Satya była jednym z najlepszych architechtów w Utopaei, to korporacja Vishkar dostrzegła w dziewczynie znacznie większy potencjał. Pod przydomkiem „Symmetra” zaczęto wysyłać ją na tajne misje na całym świecie, aby podtrzymać interesy korporacji i rozszerzyć wpływy na inne kraje. Jedna z takich misji miała miejsce w Rio de Janeiro, gdzie ubiegano się o kontrakt na zaprojektowanie nowego centrum miasta. Firma wysłała Symmetrę, aby uzyskać informacje, które można by wykorzystać przeciwko konkurencji, ale Satya zapewniła swoich opiekunów, że rywale działają legalnie. W odpowiedzi korporacja Vishkar zniszczyła ich biura, co spowodowało ofiary wśród ludności cywilnej.

Wiara Symmetry w Vishkar została dodatkowo zachwiana przez jej doświadczenia w Surawasie, gdzie budowa spowodowała wstrząsy, które uszkodziły posąg w lokalnej świątyni. W ramach działań pokojowych korporacja wysłała swoją najlepszą architechtkę, aby naprawiła szkody. Zamiast wykonać jedynie symboliczny gest, Symmetra spędziła czas z Tekharthą Zenyattą i innymi pielgrzymami Szambali przebywającymi w tym miejscu. Jej doświadczenie w świątyni zainspirowało ją do naprawy uszkodzonego posągu za pomocą unikalnego splotu twardoświatła i materiału użytego pierwotnie do budowy.

Symmetra wierzy, że jej czyny oraz działalność Vishkar służą większemu dobru społeczeństwa. Jednak czasami zastanawia się, czy porządek, którego pragnie korporacja, jest rzeczywiście najlepszy dla ludzkości.